درمان مفید برای اختلال دوقطبی

این مقاله یک سری اطلاعاتی را در مورد اختلال دوقطبی بیان می کند. نحوه تشخیص، عوامل احتمالی و روش های درمان آن. این مقاله میتواند برای مراقبان، دوستان و وابستگان افراد دچار شده به اختلال دو قطبی مفیدباشد.

معرفی

اختلال دو قطبی، که همچنین به عنوان اختلال عاطفی دو قطبیشناخته می شود، یک نوع اختلال در وضعیت روانی می باشد. همچنین این اختلال در گذشتهبه عنوان افسردگی شیدا گونه شناخته می شد.

اختلال دو قطبی می تواند باعث شود که وضعیت روانی شما ازحالت حدی بسیار بالا تا وضعیت روانی بسیار پایین تغییر کند.

علائم شیدایی می تواند شامل انرژی افزایش یافته، برانگیختگی(جنسی)، رفتار تکانشی و بی قراری باشد.

علائم افسرده کننده می تواند شامل نبود انرژی، احساس بیارزش بودن، عزت نفس پایین و تفکرات خودکشی باشد.

همچنین ممکن است که شما دارای علائم روان پریشی باشید. علائمروان شناسی می توانند باعث شوند که شما مواردی را ببینید و بشنوید که احساس میکنید واقعی هستند، ولی در واقع وجود ندارند.

انواع مختلفی از اختلال های دو قطبی وجود دارند.

ما نمی دانیم چه چیزی منجر به ایجاد اختلال دو قطبی می شود.ولی تفکر موجود بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی منجر به ایجاد اینشرایط می شوند.

اختلال دو قطبی از طریق دارو یا روش های گفتار درمانی مورددرمان قرار می گیرد.

یک سری نکاتی در مورد اختلال دوقطبی و انواع مختلف آن

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی می تواند یک بیماری سلامت روانی مربوط به کلزندگی باشد که بیشتر بر روی وضعیت روانی شما تاثیر می گذارد. این بیماری بر روینحوه احساس شما تاثیر می گذارد و وضعیت روانی شما می تواند به صورت قابل توجهیتغییر کند. شما می توانید موارد زیر را تجربه کنید:

·       شیدایی، و

·       افسردگی.

ممکن است که شما در فاصله زمانی مابین این موارد، وضعیتروانی مثبتی داشته باشید. این موارد می توانند بر روی بخش های مختلفی از زندگی شماتاثیرگذار باشند، بخش هایی از قبیل کار، مدرسه و روابط.

معمولا شما قبل از سن 20 سالگی به اختلال دو قطبی دچار میشوید. این اختلال در مراحل بعدی زندگی هم می تواند ایجاد شود، ولی مواردی که ایناختلال بعد از 40 سالگی صورت می گیرد، موارد کاملا نادری می باشند.

قبل از آنکه یک پزشک اختلال دو قطبی را در شما تشخیص دهد،این امکان وجود دارد که شما علائم این اختلال را داشته باشید. قبل از آنکه پزشکاختلال دو قطبی را در شما تشخیص دهد، ممکن است به شما بگوید که شما دارای یکاختلال دیگری ، همانند اختلال افسردگی، هستید.

انواع مختلف اختلال دو قطبی چه مواردی هستند؟

اختلال دو قطبی دارای انواع مختلفی می باشد.

اختلال دو قطبی نوع یک

تشخیص اختلال دو قطبی نوع یک به این معنا می باشد که شماحداقل یک مورد شیدایی را داشته اید که بیش از یک هفته به طول کشیده است. همچنین90% از افراد دارای افسردگی هم خواهند بود. در صورتی که شیدایی موجود درمان نشود،در حالت عمومی 3 تا 6 ماه به طول می کشد. موارد افسرده کننده در صورت عدم درمان،معمولا 6 تا 12 ماه به طول می کشند.

اختلال دو قطبی نوع یک و دو همراه با ویژگی هایترکیبی

در این شرایط، شما علائم شیدایی یا شیدایی خفیف و همچنینافسردگی را در یک زمان تجربه خواهید کرد. شاید اسم شرایط مربوط به "وضعیت دوقطبی ترکیبی" برای شما آشنا باشد. ممکن است که شما به دلیل بی قراری و داشتنفعالیت بیش از اندازه، احساس ناراحتی و ناامیدی بیش از حدی داشته باشید.

اختلال دو قطبی نوع یک یا نوع دو، همراه با یکچرخه سریع

چرخه سریع به این معنی می باشد که شما 4 مورد یا تعدادبیشتری از اتفاقات افسردگی، شیدایی و شیدایی خفیف را در یک دوره 12 ماهه تجربه میکنید.

اختلال دو قطبی نوع یک یا نوع دو، همراه با الگویفصلی

الگوی فصلی به این معنا می باشد که افسردگی، شیدایی یاشیدایی خفیف شما به صورت منظم و مشابه، تحت تاثیر تغییر فصل ها قرار می گیرد. برایمثال ممکن است که شما در فصل های زمستان، وضعیت افسردگی را تجربه کنید، ولی شیداییشما به صورت منظم از یک الگو تبعیت نکند.

ادواری خویی[1]

تشخیص ادواری خویی به این معنا می باشد که شما موارد منظمشیدایی خفیف و افسردگی را حداقل به مدت 2 سال تجربه می کنید. اختلال دو قطبی درشما تشخیص داده نمی شود، چرا که علائم شما خفیف تر خواهند بود. ولی این علائم میتوانند به مدت بیشتری باقی بمانند.

ادواری خویی می تواند به اختلال دو قطبی تبدیل شود.

علائم و عوامل اختلال دو قطبی

علائم اختلال دو قطبی چه مواردی هستند؟

تحمل کردن علائم اختلال دو قطبی در زندگی روزمره می تواندمشکل باشد. این اختلال می تواند یک تاثیر بدی بر روی روابط و وضعیت کاری شما داشتهباشد. انواع مختلف علائم در زیر بیان شده اند.

شیدایی

علائم شیدایی عبارتند از:

·       احساس خوشحالی یا هیجان زده شدن، حتی در صورتی که همه کارها به صورت مناسبیپیش نروند،

·       داشتن ایده های جدید و هیجان انگیز،

·       حرکت کردن سریع از یک ایده به یک ایده دیگر،

·       شنیدن صداهایی که سایر افراد نمی توانند بشنوند،

·       داشتن حالت بیقراری شدیدتر نسبت به وضعیت عادی،

·       داشتن یک احساس بهتر در مورد خودتان در مقایسه با حالت معمولی،

·       صحبت کردن کاملا سریع، پریدن از یک ایده به ایده دیگر، تفکرات آشفته،

·       به راحتی گمراه شدن و چالش داشتن در تمرکز بر روی یک موضوع،

·       عدم توانایی برای خوابیدن، یا داشتن این احساس که شما نمی خواهید بخوابید،

·       داشتن این تفکر که عملکرد شما می تواند بهتر از عملکرد واقعی تان باشد،

·       داشتن تصمیمات بزرگ یا غیر معمول، بدون اینکه در رابطه با آنها فکر کنید، و

·       انجام دادن کارهایی که شما فکر نمی کنید منجر به ایجاد مشکلاتی می شوند.همانند:

§       پول خرج کردن بیش از حد

§       داشتن رابطه جنسی اتفاقی با افراد مختلف

§       استفاده از مواد یا الکل

§       قمار بازی یا

§       تصمیم گیری های تجاری غیر عقلایی.

شیدایی خفیف

شیدایی خفیف شبیه به شیدایی می باشد، ولی شما یک سری علائمخفیف تری را تجربه خواهید کرد. درمان شیدایی خفیف مشابه با درمان شیدایی می باشد.

افسردگی

علائم افسردگی می تواند شامل موارد زیر باشد:

·       وضعیت روانی پایین،

·       داشتن انرژی سطح پایین و احساس خستگی،

·       احساس ناامیدی یا منفی،

·       احساس گناهکار بودن، بی ارزش بون یا ناامید بودن،

·       داشتن علاقه کمتر نسبت به مواردی که در حالت معمول انجام دادن آن را دوستدارید یا از آنها کمتر لذت می برید،

·       مشکل داشتن در تمرکز، یادآوری یا تصمیم گیری ها،

·       احساس بی قراری یا تحریک پذیری،

·       خوابیدن بیش از حد یا عدم توانایی برای خوابیدن،

·       احساس خستگی بیش از حد یا کمتر از معمول

·       کاهش یا افزایش وزن در زمانی که چنین هدفی ندارید، و

·       تفکرات مربوط به مرگ یا خودکشی یا اقدام به خودکشی.

روان پریشی (پسیکوز)

در برخی مواقع ممکن است که شما در طول شیدایی یا افسردگیشدید، علائم روان پریشی را تجربه کنید. علائم روان پریشی عبارتند از:

·       توهمات. این بدان معنا است که شما می توانید مواردی را بشنوید، ببینید و یااحساس کنید که در واقعیت وجود ندارند، و

·       هذیان ها. این مورد به معنا باور داشتن بر روی مواردی می باشد که ممکن استدرست نباشند. از نظر سایر افراد، عقاید شما غیر معمول می باشند.

علائم روان پریشی در اختلال دو قطبی می تواند نشان دهندهوضعیت روانی شما باشد. برای مثال، در صورتی که شما یک وضعیت روان پریشی را تجربهکنید، ممکن است بر این باور باشید که شما دارای قدرت های خاصی هستید، یا تحت نظردولت قرار دارید. در صورتی که شما موارد افسردگی را تجربه کنید، شاید در مورد کاریکه انجام داده اید، احساس گناه بکنید. شاید شما این احساس را داشته باشید که شمابدتر از هر فرد دیگری هستید یا احساس کنید که وجود ندارید.

علت اختلال دو قطبی نامشخص می باشد.

چه مواردی منجر به ایجاد اختلال دو قطبی می شوند؟

محققان بر این عقیده اند که ترکیبی از موارد مختلف می تواننداحتمال بروز اختلال دو قطبی را در شما افزایش دهند.

عوامل ژنتیکی

در صورتی که یکی از اعضای خانواده اصلی شما، همانند والدین،برادر یا خواهر، دارای یک اختلال دو قطبی باشد، احتمال ابتلای شما به آن اختلالپنج برابر خواهد بود. در صورتی که هر دو والدین شما این شرایط را داشته باشند یادر صورتی که دو قلوی شما این شرایط را داشته باشد، این ریسک افزایش می یابد.

محققان تا به حال نتوانسته اند ژن های دقیقی را پیدا کنندکه منجر به ایجاد اختلال دو قطبی می شود. ولی ژن های مختلف می توانند با ایجاداختلال دو قطبی مرتبط باشند.

عدم تعادل در ترکیب شیمیایی مغز

مواد شیمیایی مختلفی که در مغز شما وجود دارند، بر رویوضعیت روانی و رفتاری شما تاثیر می گذارند.

مقدار بیش از حد یا کمتر از حد مربوط به این مواد شیمیاییمی توانند منجر به بروز شیدایی یا شیدایی خفیفی شوند.

عوامل محیطی

اتفاقات زندگی موفق می توانند علائم اختلال دو قطبی راتحریک کنند. همانند سوء استفاده در دوران کودکی یا از دست دادن فردی که دوستدارید. این اتفاقات می توانند شانس ایجاد اتفاقات افسرده کننده را افزایش دهند.

کمک گرفتن در صورتی که فکر می کنید دارای اختلالدو قطبی هستید

اولین قدم در کمک گرفتن، عبارت از صحبت کردن با GP (پزشکخانوادگی) تان می باشد.

این کار می تواند به شما کمک کند تا یک یادداشتی را از تغییروضعیت های روانی خودتان داشته باشید. موسسه UK دو قطبی[2] در وبسایت خودش دارای یک یادداشت وضعیت روانی و همچنین یک مقیاس از وضعیت روانی میباشد.

GP شما نمی توانداختلال دو قطبی را در شما تشخیص دهد. فقط یک روان پزشک می تواند یک تشخیص رسمی راداشته باشد. یک روان پزشک بخشی از تیم انجمن سلامت روانی[3] (CMHT) می باشد. درصورتی که شما شرایط زیر را داشته باشید، GP تان می تواند یک قرار ملاقاتی را مابین شما و (CMHT) ترتیب دهد:

·       افسردگی، و

·       در صورتی که احساس کنید بیش از حد هیجان زده هستید یا به صورت منظم و حداقل در4 روز، بر روی وضعیت روانی یا رفتار خودتان کنترل نداشته باشید.

در صورتی که GP شما تشخیص دهد که ممکن است شما دارای یک شیدایی یا افسردگی شدیدیهستید، باید به صورت سریع شما را به یک CMHT ارجاع دهد. همچنین در صورتی که این احتمال وجود داشته باشد که شمابه خودتان یا یک فرد دیگری آسیب بزنید، باید این ارجاع را انجام دهد.

در صورتی که شما اولین مورد از روان پریشی را تجربه کنید، GP تان باید شمارا به یک تیم مراقبت اولیه ارجاع بدهد.

تشخیص اختلال دو قطبی می تواند سخت باشد، چرا که تاثیر تاثیرآن بر روی هر فرد کاملا متفاوت می باشد. همچنین علائم اختلال دو قطبی می تواندمشابه با علائم مربوط به سایر مشکلات سلامت روان باشد. تشخیص اختلال دو قطبی میتواند زمان بر باشد.

درمان و مدیریت

روش های درمان شیدایی، شیدایی خفیف و افسردگی چهمواردی می باشند؟

شما در وب سایت موسسه ملی مربوط به برتری سلامتی و مراقبتی[4] (NICE ) می توانیدروش های درمانی و مراقبتی توصیه شده برای اختلال های دو قطبی را مشاهده کنید. NICE یک سریراهنمایی هایی را برای نحوه درمان شرایط خاص توسط متخصصان سلامتی ارائه می کند.شما می توانید راهنماها را از وب سایت مربوطه به آدرس www.nice.org.uk  دانلود کنید.

NHS مجبور نیست کهاز این توصیه ها تبعیت کند. ولی باید یک دلیل مناسبی برای عدم تبعیت از آن داشتهباشند.

داروها

معمولا داروهای تثبیت کننده وضعیت روانی برای درمان علائمشیدایی، شیدایی خفیف و افسردگی به کار گرفته می شوند. به همین دلیل، پایدار کنندههای وضعیت روانی عبارتند از:

·       لیتیوم

·       داروها ضد روان پریشی خاص

·       داروهای ضد تشنجی خاص

·       داروها بنزو دیازپاین خاص

شیدایی و شیدایی خفیف

به منظور کمک به درمان شیدایی یا شیدایی خفیف، باید یکتثبیت کننده وضعیت روانی به شما داده شود. پزشک شما می تواند داروی شما را بهعنوان داروی "ضد شیدایی" در نظر بگیرد.

در صورتی که شما یک داروی ضد افسردگی را مصرف می کنید،پزشکتان می تواند داروهای مصرفی شما را قطع کند.

معمولا در مرحله اول یک داروی ضد روان پریشی به شما تجویزخواهد شد. رایج ترین داروهای ضد روان پریشی که برای درمان اختلال دو قطبی به کارگرفته می شوند، عبارتند از:

·       هالوپریدول[5]

·       اولانزاپاین[6]

·       کوئتیاپاین[7]

·       ریسپریدون[8]

در صورتی که اولین داروی روان پریشی مورد استفاده شما تاثیرمناسبی نداشته باشد، باید یک داروی ضد روان پریشی متفاوتی از بین موارد بیان شدهدر بالا برای شما تجویز شود.

در صورتی که یک داروی ضد روان پریشی دیگری تاثیر نداشته باشد،باید توصیه شود که شما در کنار دارو از لیتیوم هم استفاده کنید. در صورتی که مصرفلیتیوم تاثیر مناسبی نداشته باشد، مصرف سدیم ولپروت[9] بههمراه یک داروی ضد روان پریشی می تواند به شما توصیه شود. دختران و زنان جوانی کهممکن است بخواهند در آینده بچه دار شوند، نباید از سدیم ولپروت استفاده کنند.

پزشک شما باید مصرف داروی بنزودیازپاین شما را به عنوان یکمصرف کوتاه مدت در نظر بگیرد.

پزشک شما بر اساس داروهایی که بهترین تاثیر را بر روی شمادارند، از دوز ها و ترکیب های مختلفی استفاده خواهند کرد. همچنین اولویت های شخصیشما هم باید مد نظر قرار داده شوند.

افسردگی

پزشک شما به منظور درمان علائم افسردگی موجود در شما، بایدداروهای متفاوتی را به شما پیشنهاد دهد. داروهای زیر می توانند به شما پیشنهادشوند:

·       فلوکستاین به همران اولانزاپاین[10]

·       کوئتیاپاین

·       اولانزاپاین یا

·       لاموتریجین[11]

فوکستاین یک داروی ضد افسردگی می باشد. لاموتریجین یک دارویضد تشنجی است.

پزشک شما می تواند داروهای بیان شده در بالا را به همراهموارد زیر تجویز کند:

·       لیتیوم، و

·       سدیم ولپروت.

پزشک شما بر اساس داروهایی که بهترین تاثیر را بر روی شمادارند، از دوز ها و ترکیب های مختلفی استفاده خواهند کرد. همچنین اولویت های شخصیشما هم باید مد نظر قرار داده شوند.

روش های درمان روان شناختی

در صورتی که شما برخی مواقع چار افسردگی می شوید، بایدمقدار زیادی از یک روش گفتار درمانی، همانند روش درمان شناختی رفتاری[12] (CBT) یا درمان میانفردی[13] وهمچنین تجویز دارویی، در مورد شما مورد استفاده قرار بگیرد.

CBTچیست؟

CBT یک روش گفتاردرمانی می باشد که از طریق تغییر روش تفکر و رفتارتان می تواند به شما کمک کند تامشکلات خودتان را مدیریت کنید.

روش درمان میان فردی چیست؟

روش درمان میان فردی یک نوع روش گفتار درمانی می باشد که برروی شما و روابط شما با سایر افراد متمرکز می شود.

روش های درمان بلند مدت برای اختلال دو قطبی چهمواردی هستند؟

اختلال دو قطبی یک بیماری مربوط به کل طول عمر زندگی فرداست که در اغلب مواقع صورت می گیرد. شما برای دریافت کمک به منظور مدیریت اینشرایط، نیاز به یک حمایت بلند مدت خواهید داشت.

تجویز دارویی

پزشکتان انواع داروهایی که در طول شیدایی یا افسردگی مورداستفاده قرار داده اید را بررسی خواهد کرد. آنها از شما خواهند پرسید که آیاتمایلی به ادامه درمان دارید یا آیا می خواهید روش درمان را تغییر دهید و ازلیتیوم استفاده کنید.

در روشهای درمان بلند مدت، معمولا لیتیوم کارایی بهتری نسبتبه سایر روش های دارویی دارد. پزشک شما باید یک سری اطلاعاتی را در مور مصرف ایمنلیتیوم به شما ارائه دهد. در صورتی که لیتیوم کارایی مناسبی نداشته باشد یا منجربه بروز مشکلات دیگری شود، ممکن است که موارد زیر به شما پیشنهاد شود:

·       ولپروت،

·       اولانزاپاین، یا

·       کوئتیاپاین.

پزشک شما باید سلامتی شما را تحت نظر بگیرد. ارزیابی هایمربوط به سلامت فیزیکی باید حداقل یک بار در هر سال صورت بگیرد. این ارزیابی هاشامل موارد زیر می باشد:

·       اندازه گیری وزن شما،

·       آزمایش های خونی و ادرار،

·       ارزیابی کبد و قلب شما، و

·       ارزیابی نبض و فشار خون شما.

روش های درمان روان شناختی

باید یک نوع روش درمان روان شناختی به شما تجویز شود که بهطور خاص برای اختلال دو قطبی طراحی شده است. شما باید از فرد درمانی یا گروهدرمانی استفاده کنید.

هدف از درمان شما، عبارت از متوقف کردن ایجاد مجدد شرایطنامناسب در شما می باشد. این حالت به عنوان "برگشت[14]"شناخته می شود. روش درمان شما باید به شما کمک کند تا:

·       شرایط خودتان را بشناسید،

·       در مورد تاثیر تفکرات و رفتار خودتان بر روی وضعیت روانی تان فکر کنید،

·       وضعیت روانی، تفکرات و رفتار خودتان را مورد ارزیابی قرار دهید،

·       در رابطه با ریسک و اضطراب فکر کنید،

·       یک سری برنامه هایی را برای باقی ماندن در شرایط مناسب داشته باشید،

·       در صورتی که در شرایط نامناسبی قرار بگیرد، یک سری برنامه های بحرانی داشتهباشید،

·       نسبت به نحوه ارتباط برقرار کردن مطلع شوید، و

·       مشکلاتی که در زندگی روزمره تان می توانید داشته باشید را مدیریت کنید.

در صورتی که شما همراه با خانواده خودتان زندگی کنید یاارتباط نزدیکی با آنها داشته باشید، همچنین روش "اقدام خانوادگی" همباید به شما ارائه شود.

در روش اقدام خانوادگی، شما و خانواده تان با یک متخصصسلامت روان همکاری خواهید کرد تا این کار به مدیریت روابط شما کمک کند. این روشباید به افرادی ارائه شود که با شما زندگی می کنند و یا اینکه ارتباط نزدیکی باشما دارند. حمایتی که به شما و خانواده شما ارائه می شود، به مشکلات موجود وهمچنین اولویت های شما بستگی دارد. این حمایت می تواند شامل دوره های خانوادهدرمانی یا دوره های فردی باشد. خانواده شما باید به مدت 3 ماه تا یک سال از شماحمایت کند و این برنامه باید شامل حداقل 10 دوره برنامه ریزی شده باشد.

سایر حمایت ها

تیم سلامت روانی شما باید در رابطه با ورزش کردن و تغذیهسالم شما را راهنمایی کند. در صورتی که شما بخواهید به کارتان برگردید، باید یکحمایتی از شما صورت بگیرد تا در آموزش و برگشت به کار به شما کمک کند. در صورتی کهمراقبت شما توسط GPتان یا از طریق تیم مربوط به انجمن سلامت روانی مدیریت شود، باید از این حمایتبهره مند شوید.

در صورتی که شما قادر یا متمایل به ادامه درمان در شرایطفعلی نداشته باشید، متخصصان مراقبت سلامتی شما باید یک سری فعالیت های دیگری را درنظر بگیرند که می تواند به شما کمک کند تا در آینده به کار خودتان برگردید.

تیم مراقبت سلامتی تان می تواند به شما کمک کند تا یکبرنامه بهبودی را درست کنید. این برنامه باید به شما کمک کند تا علائم هشدار دهندهاولیه و محرک هایی را شناسایی کنید که می توانند مجددا منجر به ایجاد شرایط نامناسبیدر شما شوند. همچنین این برنامه ها روش های مقابله ای را هم به شما آموزش خواهدداد. همچنین در صورتی که شما دچار اضطراب شوید، برنامه شما باید شامل افرادی باشدکه می توانید با آنها تماس بگیرید.

همچنین ممکن است شما تشویق شوید که یک "ارزیابیپیشرفته ای" داشته باشید. این ارزیابی یک راهنمایی برای متخصصان سلامت روانمی باشد که در صورت نبود ظرفیت روانی در شما برای گرفتن تصمیمات خودتان، نیازخواهید داشت که این ارزیابی از طرف مراقب شما صورت بگیرد.

رهیافت برنامه مراقبتی

در صورتی که شما یک سری نیازهای پیچیده ای داشته باشید یادر شرایط آسیب پذیری قرار داشته باشید، ممکن است که در رهیافت برنامه مراقبتی[15] (CPA) تحت بررسیقرار بگیرید. CPAیک پکیجی از مراقبت می باشد که توسط خدمات سلامت روان ثانویه به کار گرفته می شود.شما باید یک برنامه مراقبتی داشته باشید و همچنین یک فردی باید برنامه مراقبت شمارا هماهنگ کند. تمامی برنامه های مراقبتی باید شامل یک برنامه بحرانی باشد.

هدف از CPA عبارت از حمایت کردن از بهبود سلامت روانی شما از طریق کمک کردنبه شما به منظور شناسایی یک سری عواملی در خودتان می باشد که عبارتند از:

·       نقاط قوت،

·       اهداف،

·       نیازهای حمایتی، و

·       مشکلات.

در صورتی که شما یک نیاز گسترده ای به سرویس های مختلفیداشته باشید یا فکر می کنید که در شرایط ریسکی خطرناکی قرار دارید، CPA باید در دسترس شماباشد. هر دو شما و GP شما باید یک کپی از برنامه مراقبتی داشته باشید. مراقبان شما میتوانند در برنامه مراقبتی شما درگیر شوند و در صورتی که با آن موافق باشید، بایدیک کپی از این برنامه به آنها داده شود.

من برای مدیریت علائم موجود در خودم، چه کاری میتوانم انجام دهم؟

شما از طریق مراقبت کردن از خودتان می توانید علائم موجودرا مدیریت کنید. خود مراقبتی عبارت از نحوه مراقبت کردن خودتان از رژیم غذایی،خواب، ورزش، کارهای روتین روزمره، روابط و احساسات خودتان می باشد.

سبک زندگی

داشتن یک سری تغییرات کوچک در سبک زندگی می تواند بهزیستیشما را تقویت کند و در فرآیند بهبود شما مفید باشد. برنامه های روتین در بهبودوضعیت بهزیستی روانی اکثر افراد مفید می باشد. این برنامه ها یک ساختاری را برای کارهایروزمره شما ایجاد می کند و می تواند یک هدفی را در نظر داشته باشد. این مورد میتواند یک کار روتین ساده ای باشد، همانند خوردن غذا در زمان های مشابهی از هر روز،رفتن به تخت خواب در زمان مشابهی از هر روز و یک بار خرید غذا در هر هفته. متخصصانسلامت روانی شما می توانند یک سری توصیه هایی را در مورد ورزش و رژیم غذایی و خواببه شما ارائه دهند.

گروه های حمایتی

شما می توانید به یک گروه حمایتی ملحق شوید. یک گروه حمایتیعبارت از جایی می باشد که افراد در آن جمع می شوند تا اطلاعات و تجارب خودشان رابه اشتراک بگذارند و از یکدیگر حمایت کنند.

شما از طریق جستجوی آنلاین می توانید یک گروه محلی را پیداکنید. موسسه خیریه دو قطبی UK دارای یک گروه حمایتی آنلاین می باشد. همچنین این گروه در برخی ازمناطق کشور دارای گروه های حمایتی رو در رو می باشد.

موسسه تفکر مجدد در مورد بیماری سلامت[16]دربرخی از مناطق دارای گروه های حمایتی می باشد. در صورتی که شما لینک www.rethink.org/support-groupsرا دنبال کنید، می توانید موارد موجود در دسترستان را مشاهده کنید.

کالج بهبود[17]

کالج بهبود بخشی از NHS می باشد. این سازمان ها یک سری دوره های رایگانی را در مور سلامتروان برگزار می کنند تا به شما کمک کنند که علائم خودتان را مدیریت کنید. این دورهها می توانند به شما کمک کنند تا بر روی زندگی خودتان کنترل داشته باشید و دربهزیستی و بهبود خودتان به یک کارشناس تبدیل شوید. همچنین شما می توانید خودتان رابه کالج بهبود ارجاع دهید. ولی این کالج می تواند یک گزارشی به تیم مراقبتی تانارائه دهد.

متاسفانه کالج های بهبود در تمامی مناطق در دسترس نمیباشند. به منظور بررسی وجود داشتن کالج بهبود در منطقه خودتان، می توانید از موتورجستجوی هایی همانند گوگل[18]استفاده کنید. همچنین می توانید از طریق تماس با شماره 0300 5000 927، با موسسه تفکرمجدد در مورد بیماری سلامت تماس بگیرید و از مشاوره آن استفاده کنید.

یک برنامه اقدام بهبود بهزیستی (WRAP) داشته باشید

یادگیری نحوه شناسایی اولین علائم مربوط به شیدایی یاافسردگی یک مورد مهمی در مدیریت وضعیت خود می باشد. ایده مربوط به WRAP عبارت از کمککردن به شما برای باقی ماندن در وضعیت خوب و به دست آوردن مواردی می باشد که دوستدارید. WRAPبر روی بخش های مختلفی همانند نحوه تاثیر بیماری بر روی شما و کارهایی که میتوانید برای مدیریت آن انجام بدهید را مورد بررسی قرار می دهد. یک سری راهنماهاییوجود دارند که در این کار می توانند به شما کمک کنند. شما از متخصص مراقبت سلامتیخودتان می توانید بخواهید که یکی از این روش ها را در مورد شما مورد استفاده قراردهند یا از آنها بخواهید که الگوی مربوط به یکی از آنها را نشان بدهد.

ریسک های مربوط به اختلال دوقطبی

ریسک خودکشی و خود آسیب زنی

در صورتی که شما دارای یک نوع بیماری باشید و روان پریشی راتجربه کنید، همانند اسکیزو فرنیا یا اختلال دو قطبی، بر اساس تخمین های صورتگرفته، ریسک خودکشی در شما 5 تا 6 درصد بیشتر از افرادی خواهد بود که فاقد شرایطروان پریشی هستند. ریسک خودکشی ها در طول سال اولیه ای که شما با تیم سلامت روانیارتباط برقرار می کنید، در یک سطح تقریبا بالایی می باشد. این ریسک برابر است با10%.

در صورتی که شما سابقه خودکشی و افسردگی داشته باشید، احتمالمربوط به صورت گرفتن یک اقدام در شما به منظور خاتمه دادن به زندگی تان، یک احتمالبالایی می باشد. نکته مهمی که در این شرایط باید مد نظر قرار بدهید، عبارت ازداشتن یک برنامه درمان مناسب برای بهبود علائم افسردگی موجود و همچنین داشتن یکبرنامه بحرانی به روز رسانی شده می باشد. همچنین تحقیقات صورت گرفته نشان می دهنددر صورتی که شما دارای اختلال دو قطبی باشید، احتمال خود آسیب زنی در شما 30 تا 40درصد بیشتر خواهد بود.

ریسک مالی

در صورتی که شما دارای شیدایی یا شیدایی خفیفی باشید، ممکناست که در مدیریت وضعیت مالی خودتان با چالش هایی مواجه باشید. ممکن است که شمامقادیر زیادی از پول خودتان را خرج کنید، بدون اینکه حتی یک لحظه در مورد تاثیراین شرایط بر روی زندگی تان فکر کنید. شما می توانید "قدرت ثابت وکیل[19]" را تجربه کنید.این یک فرآیند قانونی می باشد. این بدان معنا است که شما در صورت نداشتن ظرفیتروانی مناسبی برای مدیریت کردن خودتان، یک فردی را انتخاب می کنید و به وی اعتمادمی کنید تا وضعیت مالی شما را مدیریت کند.

ریسک سلامت فیزیکی

افراد دارای اختلال دو قطبی، نرخ های بالاتری از بیماری هایفیزیکی، همانند دیابت ها و بیماری قلبی را تجربه می کنند. شما در هر سال، حداقلباید یک بار سلامت فیزیکی خودتان را ارزیابی کنید.

ریسک الکل و مواد

بیش از 30% درصد از افراد دارای اختلال دو قطبی، الکل یامواد را مورد سوء استفاده قرار می دهند. مصرف الکل، استعمال دخانیات یا سایر مواددر حین مصرف داروها، می تواند از کارکرد مناسب داروهای شما پیشگیری کند و علائمموجود را در وضعیت وخیم تری قرار دهد.

ریسک رانندگی

شما باید به آژانس مجوز دهی رانندگان و وسایل نقلیه[20] (DVLA) اطلاع دهید کهدارای اختلال دو قطبی می باشید. در صورتی که افسردگی شدید، شیدایی خفیف، شیدایی یاروان پریشی را تجربه کنید، باید رانندگی را متوقف نمایید.

اطلاعات مربوط به مراقبان وخانواده

من به چه نحوی می توانم حمایت مورد نیازم را بهدست بیاورم؟

شما در این رابطه می توانید با GP خودتان صحبتکنید. شما باید ارزیابی خودتان را از طریق تیم مربوط به انجمن سلامت روانی انجامدهید تا مشخص کنید که مراقبت صورت گرفته چه تاثیری بر روی سلامتی تان دارد. همچنینمی توانید مشخص کنید که به چه حمایت هایی نیاز دارید؛ حمایت هایی از قبیل حمایتعملی و حمایت اوژانسی.

شما می توانید از طریق خدمات حمایتی مراقبتی یا گروه هایحمایتی، از حمایت همتایان خودتان بهره مند شوید.

در صورتی که شما برای کمک به مراقبت از یک فردی به حمایتعملی و مالی بیشتری نیاز داشته باشید، می توانید از مقامات محلی بخواهید که یکارزیابی مراقبتی بر روی شما صورت گرفته شود.

شما به عنوان یک مراقب، باید در تصمیمات مربوط به برنامهریزی مراقبتی خودتان نقش داشته باشید. ولی در این مورد هیچ نوع حقوق قانونیندارید. تیم بالینی باید فرد تحت مراقبت شما را تشویق کند تا اطلاعات بیشتری را دراختیارتان قرار بدهد.

حمایت کردن از یک فردی که شما مراقب وی هستید

در صورتی که شما علائم، برنامه درمان و تکنیک های خودمدیریتی افراد دارای اختلال دو قطبی را بشناسید، حمایت کردن از آنها برای شما راحتتر خواهد بود. شما می تواند از آنها بخواهید که این اطلاعات را با شما به اشتراکبگذارند.

فردی که شما از وی مراقبت می کنید، همچنین می تواند یکبرنامه مراقبتی داشته باشد. این مورد نشان دهنده یک مراقبتی می باشد که آنهادریافت خواهند کرد و همچنین نشان دهنده فردی می باشد که مسول مراقبت می باشد. یکبرنامه مراقبتی همواره باید دارای یک برنامه بحران باشد. یک برنامه بحران نشان میدهد که در صورت قرار گرفتن در وضعیت نامناسب، باید با چه کسی ارتباط برقرار کنیم.

شما می توانید از این اطلاعات برای حمایت از افراد تحتمراقبت خودتان استفاده کنید و آنها را تشویق کنید که در وضعیت مناسبی باقی بمانندو در صورت نیاز، کمک مورد نیازشان را به صورت مناسبی دریافت کنند.

[1] Cyclothymia

[2] Bipolar UK

[3] Community Mental Health Team

[4] National Institute for Health and Care Excellence

[5] Haloperidol

[6] Olanzapaine

[7] Quetiapine

[8] Risperidone

[9] Sodium valproate

[10] Flouxetine with Olanzapine

[11] Lamotrigine

[12] Cognitive Behavioral Therapy

[13] Interpersonal Therapy

[14] relapse

[15] Care Programme Approach

[16] Rethink Mental Illness

[17] Recovery College

[18] Google

[19] Lasting Power of Attorney

[20] Drivers and Vehicle Licensing Agency

‍